به گزارش بیدار بورس از اکونومیست، اینکه آیا افزایش نرخ بهره فدرال رزرو در واقع به نیم واحد درصدی کاهش خواهد یافت یا خیر، موضوعی قابل بحث است. قیمت‌گذاری اوراق قرضه تقریبا شانس‌هایی را به بانک مرکزی اختصاص می‌دهد که این افزایش کوچکتر را در مقابل افزایش ۰.۷۵ واحد درصدی دیگر انتخاب کند. در یک کنفرانس خبری پس از آخرین اقدام فدرال رزرو، جروم پاول رییس بانک مرکزی در برابر لو دادن خود مقاومت کرد و این مساله دلیل خوبی دارد: ارقام تورم در ماه اکتبر و نوامبر قبل از جلسه بعدی فدرال رزرو منتشر خواهد شد و راهی طولانی برای اینکه چه کاری قرار است انجام شود، در راه است. حدس زدن نتیجه، پیش از دیدن داده‌ها منطقی نیست.

اما تمرکز بر روی اندازه افزایش نیز بسیار محدود است. همانطور که آقای پاول اشاره می‌کند، تشدید سیاست‌های پولی فدرال رزرو را می‌توان در سه بعد بررسی کرد: اینکه چه اندازه سریع نرخ‌ها را افزایش می‌دهد، چه اندازه نرخ بهره را بالا می‌برد و تا چه زمانی نرخ بهره را در همان سطح نگه می‌دارد. بعد اول از پیش مشخص است. اگرچه فدرال رزرو در راه‌اندازی چرخه افزایش نرخ بهره تاخیر داشت، اما از زمان شروع، با هوشیاری حرکت کرد و نرخ استقراض کوتاه مدت را از ۰ درصد در ماه مارچ به ۳.۷۵ درصد در حال حاضر افزایش داد که تهاجمی‌ترین افزایش آن در چهار دهه اخیر است.

بعد دوم نیز در حال روشن شدن است. در ماه سپتامبر، میانگین انتظار مقامات فدرال رزرو این بود که نرخ بهره در سال آینده به ۴.۶ درصد برسد. قیمت اوراق قرضه اکنون اوج خود را به ۵ درصد رسانده که نشان دهنده این واقعیت است که انواع شاخص‌های تورم سرسختانه بالا مانده‌اند. آقای پاول پیشنهاد کرد که تفکر فدرال رزرو با بازار اوراق قرضه مطابقت دارد. با این حال، منطقی برای افزایش اندکی کمتر از اینجا به بعد وجود دارد. همانطور که یک هواپیما قبل از فرود کاهش می‌یابد، در حال ایده‌آل، بانک مرکزی قبل از رسیدن به اوج نرخ خود این کار را انجام می‌دهد.

بزرگترین عدم قطعیت بعد نهایی را احاطه کرده است. فدرال رزرو تا چه زمانی باید نرخ بهره را در سطح محدودکننده نگه دارد؟ تخمین زده می‌شود که سطح خنثی بلندمدت – که نه تورمی است و نه محرک – حدود ۲.۵ درصد است. با این معیار، نرخ‌های اسمی در حال حاضر در قلمرو محدودکننده هستند. اما در شرایط واقعی، با توجه به اینکه تورم هنوز سالانه بیش از ۸ درصد است، سیاست‌ها همچنان سست هستند. بنابراین سوال این است که اقتصاد چه زمانی به آنها واکنش نشان خواهد داد.

برخی از تحولات قابل پیش‌بینی بوده است. نرخ وام مسکن در سال گذشته بیش از دو برابر شده و از ۷ درصد فراتر رفته که منجر به کاهش شدید خرید خانه شده است. اما پیش‌بینی انعطاف‌پذیری بازار کار دشوارتر بوده است. هنوز نزدیک به دو برابر تعداد افراد بیکار فرصت‌های شغلی وجود دارد که بر دستمزدها و به نوبه خود تورم فشار می‌آورد.

در چند نقطه در طول کنفرانس، آقای پاول تاکید کرد که فدرال رزرو تا زمانی که لازم باشد نرخ بهره را بالا نگه می‌دارد. بازارها بر روی یک نقطه عطف پیش از پایان سال ۲۰۲۳ قیمت‌گذاری کرده‌اند. دیدگاه این است که فدرال رزرو در نیمه دوم سال نرخ بهره را کاهش خواهد داد. اما آنها را سریع‌تر و بالاتر از آنچه سرمایه‌گذاران انتظار داشتند، افزایش داده است. شانس خوبی نیز وجود دارد که آن را برای مدت طولانی‌تری نسبت به آنچه که سرمایه‌گذاران در حال حاضر انتظار دارند، بالا نگه دارد.