به گزارش بیداربورس، موضوع واگذاری دو باشگاه پرسپولیس و استقلال در حالی به یکی از اصلی‌ترین بحث‌های محافل ورزشی و بورسی کشورمان طی چند هفته اخیر بدل شده که نماد سرخابی‌ها بعد از کوش و قوی فراوان روز دوشنبه در بازار پایه فرابورس درج شد تا به گفته رییس خصوصی‌سازی گشایش این دو نماد ‌۱۵ اسفند ماه رقم خورد. اما آیا این شیوه تنها مسیر برای خصوصی‌سازی این دو باشگاه است؟

قریب به دو دهه است که مسئولان ورزشی کشور به دنبال خصوصی سازی این باشگاه‌ها هستند اما هیچگاه موفق به آن نشده‌اند. اما با رسیدن سکان سازمان خصوصی‌سازی به حسین قربان‌زاده این موضوع با جدیت بیشتری پیگیری شد و علی‌الظاهر در حال به نتیجه رسیدن است.

ناگفته نماند خط خوردن نام این دو باشگاه پر طرفدار پایتخت از بازی‌های آسیایی به دلیل دولتی بودن و مجمع یکسان در تسریع روند واگذاری‌ نقش مضاعفی داشته است.

به طور کلی واگذاری پرسپولیس و استقلال اجتناب‌ناپذیر و امری حتمی است که دیر یا زود باید اتفاق بیافتد اما در این بین کیفیت این مهم اهمیت بسیاری دارد. بنابراین این واگذاری با توجه به گستره وسیع هواداران این دو باشگاه می‌تواند با ظرافت و دقت بیشتری انجام شود.

تعیین ضرب الاجل زمانی یا رفتار شتاب زده و احساسی جز پدید آوردن هزینه‌های مادی و معنوی جدید و تعمیق بحران‌های مالی این دو باشگاه، آورده دیگری نخواهد داشت.

موضوع قابل توجه اینجاست که برای واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی روش‌های گوناگونی مانند عرضه مستقیم سهام به صورت کلی و جزئی، عرضه عمومی سهام در بورس، فروش دارایی‌های دولتی، قراردادهای اجاره، سرمایه گذاری جدید بخش خصوصی، پیمان مدیریت و... وجود دارد؛ روش‌هایی که عموما منتهی به بازار سرمایه نمی‌شوند.

در حال حاضر قرار است این دو باشگاه از مسیر بورس و به روش «افزایش سرمایه از محل صرف سهام» عرضه شوند.

افزایش سرمایه از محل صرف سهام

در این روش، شرکت سهام خود را از طریق پذیره‌نویسی و با قیمتی بیش از قیمت اسمی در بازار به فروش می‌رساند. سپس تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی را یا به حساب اندوخته منتقل می‌کند یا در ازای آن، به سهامداران سابق شرکت، سهام جایزه تخصیص می‌دهد.

افزایش سرمایه به روش صرف سهام به دو نوع با حفظ حق تقدم و سلب حق تقدم انجام می‌شود که در موضوع این دو باشگاه قرار است نوع دوم اجرایی شود. افزایش سرمایه با سلب حق تقدم به معنای افزایش سرمایه با سلب حق تقدم از سهامداران فعلی شرکت و عرضه عمومی سهام جدید در بازار سرمایه است.

به عبارت دیگر، در این روش اولویتی برای سهامداران فعلی برای شرکت در افزایش سرمایه وجود ندارد و سهام جدید، از طریق پذیره‌نویسی در مدت کوتاهی در بازار به فروش می‌رسد.

با توجه به اینکه صرفا قرار است ۱۰ تا ۲۰ درصد ارزش پرسپولیس و استقلال در بازار سرمایه عرضه شود اساسا پس از این اتفاق هم نمی‌توان گفت که آنها دیگر دولتی نیستند.

بنابراین گزارش، با اجرایی شدن این اتفاق با وجود تمام حواشی که دارد باز هم مالکیت و مدیریت دو باشگاه مذکور دولتی خواهد ماند.

برخی از کارشناسان بر این باورند که روش پیمان مدیریت مسیر مطلوب‌تری برای این اتفاق است.

هزار راه نرفته!

مهدی حاجی‌وند، کارشناس بازار سرمایه و نویسنده کتاب خصوصی سازی فوتبال راه جایگزین بهتری را جهت واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مطرح می‌کند و معتقد است عرضه سهام این دو باشگاه در بورس در آینده می‌تواند آسیب‌زا باشد.

وی در این باره اظهار داشت: درست است که عرضه دو باشگاه بزرگ پایتخت می‌تواند شفافیت را برای آنها به ارمغان بیاورد و موجب نظام‌مند هرچه بیشتر صورت‌های مالی آنها شود اما تهدیدها و فرصت‌هایی را نیز در مقطع کنونی برای باشگاه‌های ما به بار خواهد آورد.

حاجی‌وند افزود: سوالی که در این بین مطرح می‌شود این است که اگر قرار باشد ۱۰ تا ۲۰ سهام پرسپولیس و استقلال واگذار شود، تکلیف سهم‌های باقیمانده چه خواهد شد؟

وی گفت: اگر سهام استقلال و پرسپولیس در بازار سرمایه عرضه شود، ممکن است عده‌ای این سهم‌ها را جمع کنند و نفروشند. یا این موضوع اتفاق بیافتد که برخی از هواداران صف خرید و فروش برای حریف خود را راه بیاندازند، اینها موضوعاتی است که باید به آنها فکر شود.

این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: «اجاره به شرط تملیک» و «پیمان مدیریت» با توجه به شرایط کنونی بازار سرمایه و همچنین زیانده بودن این دو باشگاه روش‌های مناسب‌تری هستند. در روش پیمان مدیریت که در قوانین کشورمان نیز زیرساخت‌های آن وجود دارد؛ مدیریت باشگاه به بخش خصوصی سپرده می‌شود اما مالکیت کماکان در اختیار دولت می‌ماند.

وی گفت: در این روش دولت دغدغه‌ای در رابطه با مسائل امنیتی و مالکیت این دو باشگاه هم نخواهد داشت؛ هر زمان فردی یا افرادی که مدیریت را بر عهده گرفتند نتوانند به تعهداتشان عمل کنند، دوباره مدیریت باشگاه به دولت سپرده می‌شود. در این روش تمرکز ویژه‌ای بر اهلیت شده است و متقاضیان مدیریت می‌بایست برنامه و استراتژی خود را برای هدایت و درآمد زایی باشگاه ارائه دهند.

حاجی‌وند تصریح کرد: در یک بازه زمانی ۵ ساله اجرای پیمان مدیریت، دولت و باشگاه‌ها به شرایط مناسبی می‌رسند و مقدمات واگذاری نهایی این دو باشگاه رقم می‌خورد.