به گزارش بیداربورس به نقل از نور نیوز رسانه نزدیک به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، مذاکرات دو روزه دوحه با محوریت رفع تحریمها در حالی به پایان رسید که برخی رسانههای غربی مجددا با طرح موضوعات انحرافی تلاش کردند جو گفتگوها را با هدف تداوم فشار به ایران منفی نشان دهند و در این میان رویترز از قول مقام ارشد آمریکایی اعلام کرد: پس از مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در دوحه که بدون پیشرفت به پایان رسید، شانس احیای توافق هسته ای ۲۰۱۵ کمتر شده است.
براساس این گزارش، مقام آمریکایی مدعی شده چشمانداز دستیابی به توافق پس از مذاکرات دوحه بدتر از قبل است و روزبروز هم بدتر خواهد شد. واشنگتن از آغاز مذاکرات در آوریل ۲۰۲۱ به صراحت اعلام کرده که نمیتواند به ایران تضمین حقوقی بدهد دولت آینده به توافق پایبند باشد. هیچ راه قانونی وجود ندارد که بتوان دولت آینده را مقید کرد. بنابراین باید بهدنبال راههای دیگری برای آرامش دادن به ایران بود و گمان شد این پرونده بسته شده است.
اعتراف این مقام ارشد آمریکایی و اظهار عجز در قبال ارائه تضمین در واقع اعترافی صریح و روشن نسبت به ناتوانی دولت بایدن برای تأمین یکی از ضرورتهای غیر قابل اجتناب برای دستیابی به توافقی قوی، قابل اتکاء و پایدار است.
گرچه این مقام آمریکایی بهدنبال القاء این مفهوم بوده که ایران در پی خواستهای بعید و غیر ممکن است اما بهصورت ناخواسته از واقعیتی رونمایی کرده که پاسخی روشن به همه سوالاتی میدهد که تاکنون در مورد طولانی شدن مذاکرات مطرح شده است. آیا توافق بدون تضمین را اساسا میتوان توافق نامید!؟ آیا آمریکا حاضر است به توافقی رضایت دهد که طرف مقابل هیچگونه تضمینی برای پایبندی به تعهدات نپذیرد؟ آیا آمریکا و سایر طرفهای حاضر در مذاکرات میپذیرند دولتهای آینده بدون هیچ دلیلی تعهدات ایران برای ایجاد محدودیت در فعالیتهای صلحآمیز را کنار بگذارند؟
به بیان دقیقتر معنی سخن این مقام آمریکایی این است که ایران با چشمِ بسته صرفا به اظهارات بدون پشتوانه کشوری که با بدعهدی در برجام نشان داد که در نظام سیاسی افراد با نظرات شخصی، تصمیمگیر نهایی هستند، اعتماد کند و سرنوشت مردم را به آن گره بزند. بدیهی است ایران چنانچه همواره بر قوی، پایدار و قابل اتکاء بودن هر گونه توافقی تاکید کرده، هرگز به چنین فرآیندی تن نخواهد داد. زیرا پذیرش چنین مبنایی را مصداق شکلگیری توافق نمیداند.
اظهارات مقام آمریکایی از یکسو نشان میدهد چرا تاکنون توافقی میان طرفین حاصل نشده و از سوی دیگر موید هوشمندی هیئت مذاکرهکننده ایرانی برای احقاق حقوق تمام و کمال ملت ایران در این عرصه است.
ایران برای باز شدن این گره، ابتکاراتی را در موضوع تضامین روی میز دارد و تاکنون در قالبهای مختلف آن را مطرح کرده که اگر واشینگتن واقعا در پی حصول توافق باشد میتواند با پذیرش پیشنهادات مطرح شده به رفع گره موجود کمک کند.
نظر شما