به گزارش بیدار بورس، حسین قربان‌زاده، درمورد برخی انتقادات درمورد شروط مزایده برای واگذاری دو تیم استقلال و پرسپولیس مبنی بر اینکه این شروط احتمال تبانی را افزایش می‌دهد، توضیح داد: تبانی همیشه ممکن است. چرا شرط عدم مالکیت مشترک از سوی فدراسیون فوتبال آسیا جزو موارد تایید حرفه‌ای بودن باشگاه‌ها در نظر گرفته شده است؟ دلیل آن عدم تبانی در لیگ قهرمانان آسیا است. تا تیمی از ایران با مالکیت دولتی در گروهی با تیم دیگری از ایران که باز هم مالکیت دولتی دارد باهم تبانی نکنند تا تیم دیگری که برای کشور دیگر است را از گروه حذف کنند.

وی ادامه داد: در کشور ما تیم‌هایی وجود دارد که مالکیت مشترک دارند و همین حالا هم همه مستعد این فضا هستند. درواقع در فضایی هستیم که احتمال تبانی وجود دارد. برای چه باید از حالا گفت اگر مزایده برگزار شد و مالکیت باشگاه‌ها جدا شد، اگر تیمی تبانی کرد چهارم بشود یا نشود، چه اتفاقی میافتد؟ مثل اینکه وسط دریا و درحال غرق شدن باشیم و فردی بگوید اگر به ساحل برسید، پشت ساحل استخری وجود دارد که در آنجا هم احتمال غرق شدن است!

رییس سازمان خصوصی سازی ادامه داد: با این وضع لیگ، غرق در احتمال تبانی هستیم. می‌توان پس از برگزاری مزایده برای جلوگیری از تبانی ضوابطی را تعیین کرد.

** جزئیات واگذاری سرخابی‌ها و دلایلی که درمورد احتمال تبانی مطرح می‌شود

بر اساس این گزارش، یکی از مهم‌ترین مشکلات سرخ‌آبی‌ها که باعث شد مجوز حرفه‌ای این دو باشگاه صادر نشود و پرسپولیس و استقلال از لیگ قهرمانان آسیا در سال ۲۰۲۲ حذف شوند، مالکیت مشترک این دو باشگاه و البته دولتی بودن آنهاست. بر اساس قوانین هیچ شخص حقیقی و حقوقی نمی‌تواند در یک تورنمنت، مالکیت دو باشگاه را در اختیار داشته باشد تا شائبه هرگونه تبانی از بین برود. با این حال در سال‌های اخیر با وجود اینکه دولت مالکیت دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را در اختیار داشت اما مسئولان ورزش ایران با سندسازی طوری وانمود می‌کردند که مجمع دو باشگاه متفاوت است تا به این ترتیب مجوز حرفه‌ای آنها صادر شود اما در سال ۲۰۲۲، AFC دیگر زیر بار نرفت و مجوز حرفه‌ای این دو باشگاه را صادر نکرد تا به این ترتیب مسئولان ورزش ایران به سمت واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس قدم‌های موثری بردارند.

بر این اساس، قرار است مزایده بلوک‌های ۵۱ درصدی سهام دو باشگاه پرسپولیس و استقلال به ترتیب در روزهای ۷ و ۱۰ اسفند امسال انجام شود.

آنطور که اعلام شده است، خریدار باید متعهد شود که رتبه تیم در لیگ برتر فوتبال ایران در دو سال متوالی از رتبه چهارم کم‌تر نشود و در غیر این صورت، سازمان خصوصی‌سازی حق فسخ قرارداد واگذاری را خواهد داشت.

این شرط، در ظاهر شاید به این معنی باشد که فروشنده می‌خواهد تضمین‌های لازم را در جهت آینده خوب تیم در لیگ برتر بگیرد تا تجربه واگذاری باشگاه‌های قبلی درباره استقلال و پرسپولیس تکرار نشود اما آیا در در دنیای فوتبال کسی می‌تواند نتایج یک تیم را تضمین کند؟

اگر با همین شرایط، خریداری حاضر شود ۵۱ درصد سهام استقلال یا پرسپولیس را بخرد، عملا تضمین داده که رتبه این تیم در دو سال آینده کمتر از چهارم نخواهد بود. حالا فرض کنید یکی از این تیم‌ها در سال اول با شرایط کاملا فوتبالی رتبه‌ای کمتر از چهارم به دست بیاورد و سال دوم هم در اواخر فصل به یک یا دو برد نیاز داشته باشد که حداقل چهارم شود؛ آیا این شائبه ایجاد نمی‌شود که خریدار با تبانی، این یک یا دو برد را به دست بیاورد تا رتبه تیم حداقل چهارم شود که قرارداد واگذاری فسخ نشود؟

از طرف دیگر، متر و معیار موفقیت تیم از سوی سازمان خصوصی سازی رتبه چهارم در نظر گرفته شده است. این یعنی هر تیمی حداقل در لیگ برتر چهارم شود از نظر این سازمان نتیجه قابل قبولی داشته و اگر مثلا به رتبه پنجم برسد، ناکام بوده است. سوال اینجاست که با کدام معیار، سازمان خصوصی‌سازی به این نتیجه رسیده که رتبه چهارم برای یک تیم موفقیت محسوب می‌شود؟ شاید تیمی در لیگ برتر رتبه‌ای کمتر از چهارم به دست بیاورد اما در همان فصل در لیگ قهرمانان آسیا به قهرمانی برسد یا در جام حذفی بتواند جام کسب کند؛ آیا چنین تیمی از نظر سازمان خصوصی‌سازی ناکام بوده است؟

نکته دیگر این شرط سازمان خصوصی‌سازی برای واگذاری استقلال و پرسپولیس، این است که "شرط رتبه چهارم" صرفا برای دو سال بعد از واگذاری در قرارداد ذکر شده و اگر خریدار این دو سال تیم را حداقل در جایگاه چهارم نگه دارد اما در سال سوم و چهارم به سقوط از لیگ برتر نزدیک شود، مشکلی نخواهد داشت.

از طرف دیگر مشوق‌هایی برای خریدار در قرارداد ذکر شده که بر اساس آن اگر تیم قهرمان لیگ برتر شود، به خریدار پتج درصد تخفیف داده خواهد شد. این یعنی اگر خریدار تیم استقلال این تیم را قهرمان لیگ برتر کند، حدود ۱۲۰ میلیارد تومان و اگر خریدار پرسپولیس این تیم را قهرمان کند حدود ۱۳۶ میلیارد تومان تخفیف می‌گیرد. حالا باز تصور کنید که یکی از این دو تیم برای قهرمانی در اواخر فصل به یک برد مقابل تیمی در میانه یا پایین جدول نیاز داشته باشد؛ آیا تخفیف چند ده میلیاردی،  شائبه تبانی ایجاد نمی‌کند؟