به گزارش بیداربورس، سلمان نصیرزاده با انتشار مطلبی با عنوان " حرکت بورس چه زمانی آغاز می‌شود؟" در دنیای اقتصاد اعلام کرد: بازار سرمایه همچنان به روند نزولی ادامه می‌دهد و متغیرهای موجود از جمله ارزش معاملات، نسبت خریدار به فروشنده و ... نیز به شدت ضعیف است و طرف تقاضا هم ضعیف عمل می‌کند.

در این فرایند همیشه فروشنده‌ها دست بالاتر را دارند. با توجه به این شرایط، سطح حمایت تکنیکال ۱.۹۵۷ میلیون واحد پیش روی بازار است و شاخص بورس نسبت به این سطح در ۲۷ تیر و ۹ مرداد واکنش مثبت نشان داده و حرکت رو به‌ بالایی داشته و مجددا با فشار عرضه به این سطح حمایت نزدیک می‌شود.

هنوز حرکت موثر و مثبتی وجود ندارد تا به وسیله آن بازار سرمایه به این سطح واکنش مثبت نشان دهد و به عنوان کف حمایتی قوی شناخته شود. از این جهت احتمال شکست این سطح وجود دارد و سطح حمایت بعدی بازار محدوده ۱.۹ و ۱.۸۸۴ میلیون واحد است. احتمال اینکه این آخرین سطح حمایتی بازار باشد وجود دارد و باید مدتی در محدوده ۱.۸۸ تا دو میلیون واحد نوسان کند تا احتمالا مهر و آبان‌ ماه که با گزارش‌های عملکرد ۶ ماهه شرکت‌های بورسی تلاقی می‌کند و احتمالا بخش عمده‌ای از اوراق دولتی نیز تا این زمان فروخته شده باشد. در این زمان شاهد کف حمایتی خواهیم بود و بعد در محدوده قیمتی در نوسان خواهیم بود تا اتفاقات عادی بیفتد.

نکاتی که می‌تواند به بازار سرمایه کمک کند تا وضعیت بهتری از نظر اعتمادی داشته باشد، مشخص شدن وضعیت عرضه خودرو در بورس کالا است که متاسفانه همچنان شاهد ابهام است. علاوه بر این به نظر می‌رسد در موضوع نرخ خوراک نیز تغییری رخ ندهد. تغییر نرخ ارز سامانه نیما به مبادله از دیگر اتفاقات است که برای گروه پالایشی و بانکی موضوع بسیار مهمی است. نرخ دلار به عنوان پیشران اصلی بازار از دیگر محرک‌های مهم است.

با تمام رخدادهای به‌اصطلاح مثبت سیاسی، نرخ دلار در بازار آزاد تغییر خاصی نکرده است. در مجموع در کوتاه‌مدت انتظار مثبت آنچنانی در بازار سرمایه وجود ندارد. روند فرسایشی باعث کاهش قیمت‌ها می‌شود و سطح حمایتی را فعال می‌کند. باید منتظر تحولات آتی بود که در بازه مهر و آبان احتمالا بازار از آن سطح به بالا برمی‌گردد.

از نظر زمان اتفاق تحقق رشد شاخص تا محدوده سه‌ میلیون واحدی یا اعداد بیشتر به محرک‌هایی نیاز دارد. در ابتدای سال که این محدوده برای شاخص کل در میانه‌های سال پیش‌بینی می‌شد هنوز سیاست‌هایی از قبیل موضوع خودرو، نرخ خوراک، عوارض صادراتی و ... متصور نبود. برای سطح سه‌ میلیون‌ واحدی جایگزینی در نظر گرفته و پیش‌بینی می‌شد مهم‌ترین ریسک بازار برای رسیدن به این سطح تصمیمات سیاست گذار باشد اما این ریسک‌ها به بازار تحمیل شد.

در ادامه باید این ریسک‌ها کمتر شود و یا سیاست گذار سیاست‌ها را تعدیل کند یا نرخ دلار روند افزایشی بگیرد. آنچه در تحولات مشاهده می‌شود در میان‌ مدت این مسیر محقق می‌شود. اثر تورمی مجددا روی بازار اثر می‌گذارد و بی‌اثر شدن تصمیماتی مانند خوراک ۷ هزار تومان با دلار ۵۰ هزار تومان جبران خواهد شد. یعنی اگر شرکت‌های اوره و متانول با خوراک ۷ هزار تومان متضرر می‌شوند این ضرر با دلار ۵۰ هزار تومان تعدیل می‌شود و مجددا P/ E این سهم‌ها جذاب خواهد شد.

به نظر می‌رسد فعلا باید در درجه اول رد دلار در بازار آزاد و در درجه دوم سیاست‌های دولت را در نظر گرفت. در مورد دولت باید توجه کرد تابستان زمان انتشار اوراق است و دولت تعهداتی را از سال‌های گذشته بر دوش دارد. راهکار هم این است که همه بازارها را به خواب مصنوعی ببرد تا از این محل با جذب منابع برای اوراق بیشترین استفاده را کند.

اگر این سیاست انقباضی کند شود، سایر بازارها می‌توانند نفس بگیرند و بیدار شوند. باید دید سیاست‌ها تغییر می‌کند یا خیر اما امید است در نیمه دوم سال تحولاتی در بازارهای جهانی رخ دهد و هزینه انرژی در نیمه دوم سال در بازارهای جهانی افزایش پیدا کند و قیمت‌های کامودیتی‌ها هم بهتر شود.

از طرفی باید امیدوار بود دولت نیز پا را از گلوی سرمایه‌گذار و سهامدار بردارد و اجازه دهد بازارها نفس بکشند. بنابراین بی‌راه نیست در سه‌ ماه پایانی سال انتظار وضعیت بهتری داشت. کف چرخش بازار احتمالا از مهر و آبان آغاز خواهد شد و حرکتی را تا بهار ۱۴۰۳ خواهیم داشت و حداقل کف بازار را تا نهایتا دو ماه آینده شاهد خواهیم بود. طول زمانی حرکت بعدی بازار بین ۶ تا ۹ ماه خواهد بود یعنی اگر شروع آبان‌ ماه در نظر گرفته شود، اوج این حرکت در سه ماه پایانی سال و سه‌ ماهه نخست سال بعد خواهد بود.

تنها بازاری که تصمیمات دولتی، تحولات سیاسی و اقتصادی و هر مداخله‌ای به‌سرعت و مستقیما روی آن اثرگذار است بازار سهام است. به همین دلیل ارزان‌ ترین بازار بین تمام بازارهای دیگر است. در نگاه میان‌مدت بازار سهام در شرایط تعادلی می‌تواند مجددا وضعیت بهتری پیدا کند. افراد باید سبدی را به وجود آورند که بخشی از آن سهام پر ظرفیت باشد و بخش دیگر سایر بازارها مانند طلا و ملک قرار بگیرد. در این مقطع و با نگاه سرمایه‌گذاری ۶ ماه تا یک سال سهام را نباید فروخت. چرا که بازار دیر یا زود حرکت را آغاز خواهد کرد و باید در این شرایط از بازار سرمایه به عنوان ارزان‌ترین بازار ممکن استفاده کرد.