نوید فرهادی در گفت‌وگو با خبرنگار بیدار بورس بیان کرد: بورس اوراق بهادار روز گذشته کار خود را متعادل و همراه با تقاضای نسبی آغاز کرد؛ گرچه همچنان رگه‌هایی از تردید در رفتار معامله‌گران مشهود بود.

مدیر سرمایه‌گذاری کارگزاری بورس بیمه ایران در ادامه افزود: این گونه به نظر می‌رسد که دو اقدام اخیر مدیر جدید نظارت بر بورس‌های سازمان بورس و اوراق بهادار مبنی بر لغو عرضه‌های اولیه و سفارش فروش توسط بازارگردان‌ها تا حدودی فضا را بهتر کرده، اما توجه داشته باشید که نمی‌‎توان از این اقدامات سطحی به عنوان درمان قطعی یاد کرد؛ بنابراین، این اقدامات تنها مسکنی است که التهاب بازار را کاهش می‌دهد، البته همیشه استفاده از چنین راهکارهایی آسیب‌ها و عوارضی نیز به دنبال دارد. برای مثال منع فروش بازارگردان در برخی از تک نمادهایی که از لحاظ بنیادی نقطه قوتی نداشته و قیمت‌شان توجیهی ندارد، تنها عاملی برای سوءاستفاده برخی از افراد خواهد بود و زمانی که شرایط به حالت سابق برگردد، احتمالا شاهد حباب بزرگی خواهیم بود که ترکیدن آن سرعت اصلاح را به مراتب افزایش خواهد.

مدیر سرمایه گذاری کارگزاری بورس بیمه ایران اظهار داشت: این که اصرار می‌کنیم، از این راهکارها باید همراه اقداماتی برای حل مشکلی اصلی استفاده کرد و برای بهبود حال بازار به فکر راه حل‌های عمیق و اساسی‌تری بود؛ در واقع مشکل اصلی این است که عدم وجود چشم‌انداز مثبت در کنار تصمیمات و سیاست‌های این روزهای دولت و بانک مرکزی، بازارسرمایه را بین زمین و هوا و در خلا نااطمینانی گیر انداخته است.

به گفته این کارشناس بازار سرمایه؛ در کنار این موارد فرسایشی شدن روند اصلاحی بازار که از اردیبهشت ماه سال جاری آغاز شده، دیگر دل و دماغی برای سهامداران باقی نداشته؛ اما آنچه این روزها بلای جان بازار شده، افزایش نرخ بهره است؛ نرخ بهره‌ای که با انتشار اوراق گواهی سپرده خاص به سطوح ۳۴ درصدی (موثر) رسیده است.

فرهادی ضمن تاکید بر آثار مخرب نرخ بهره بالا، اظهار کرد: از سوی دیگر، زمزمه افزایش نرخ تسهیلات تا محدوده ۳۷ الی ۴۰ درصدی به گوش می‌خورد که امیدواریم واقعیت نداشته باشد، اما کاملا طبیعی است زمانی که بانک‌ها با نرخ ۳۰ درصدی جذب سپرده می‌کنند با نرخی بالاتر نیز تسهیلات پرداخت کنند که این به معنای افزایش هزینه تامین مالی بنگاه‌ها برای تولید خواهد بود!

کارشناس بازار سرمایه در پایان گفت: سوال اصلی اینجاست که چطور از بنگاهی که پس از پشت‌سر گذاشتن مشکلات بسیار نظیر تورم، استهلاک، قیمت‌گذاری دستوری و... در بهترین حالت به حاشیه سود ۱۵ الی ۲۰ درصدی رسیده، انتظار هزینه مالی بیش از ۳۵ درصد را دارید؟ پر واضح است که دیر یا زود چنین هزینه مالی سنگینی عاملی برای زمین‌گیر شدن صنایع خواهد شود؛ از این رو بهتر نیست با کاهش نرخ بهره و تغییر رویه‌ فعلی و سیاست‌های غلطی که تاکنون برای بازار سرمایه به عنوان یکی از رکن‌های تامین مالی اتخاذ کردید پول‌های سرگردان در بانک‌ها را به چرخه تولید بازگردانید؟ فقط کافیست با چند اقدام ساده و بدون نگاه ابزاری به بازارسرمایه، موجبات رونق بازار را فراهم آورید و در زمان رونق به بازار عمق ببخشید؛ در نهایت باید گفت توسعه و تعمیق بازار سرمایه، مادامی که دولت و بانک مرکزی تغییر رویه‌ای در سیاست‌ها و تصمیمات خود ندهند، بعید است که منجر به بهبود حال بازارسرمایه شود.