به گزارش بیدار بورس، روزهای پایانی سال ۹۹ با افزایش قیمت جهانی سنگ آهن همراه بود و این رشد قیمتی تا خرداد ۱۴۰۰ ادامه داشت. این رشد تا جایی ادامه یافت که قیمت سنگ آهن عیار ۶۵ درصد به ۲۴۴ دلار بر هر تن رسید.
کارشناسان و تحلیلگران صنعت فولاد و معدن، روند صعودی قیمت سنگآهن را ادامه دار میپنداشتند و از نظرشان بعید بود که این روند افزایشی، متوقف شود. با افزایش قیمت جهانی سنگ آهن، بسیاری از تولیدکنندگان این ماده معدنی به دنبال انجام صادرات سنگآهن و محصولات وابسته به آن یعنی کنسانتره سنگ آهن و گندله بودند. موضوعی که به دلایل محدودیتهای صادراتی، اتفاق نیفتاد و شرکتهای معدنی این امکان را نداشتند تا محصولات مازاد خود را صادر کنند.
اما دیر زمانی نگذشت که تحلیل کارشناسان با شکست مواجه شد و قیمت سنگآهن در مسیر سقوط، حرکت خود را آغاز کرد بهگونهای که بهای این محصول جمعه هفدهم سپتامبر، به نصف نرخ این محصول در قله تاریخی آن در ماه می امسال رسید. برهمین اساس؛ قیمت هر تن سنگآهن عیار۵/ ۶۳درصد وارداتی به چین به ۵/ ۱۰۴دلار رسید.
اما موضوعی که باید به آن اشاره کرد، چالشی است که شرکتهای معدنی و تولیدکنندگان کنسانتره و گندله با آن روبرو هستند. در روزهای اوج قیمتی سنگ آهن که به نزدیک ۲۵۰ دلار بر هر تن رسید، محدودیتها و عوارض صادراتی که بیش از ۳سال است بر صادرات این بخش سایه افکنده است، باعث شد که تولیدکنندگان کنسانتره و گندله نتوانند مازاد محصولات خود را صادر کنند.
حسین شاهمرادی معاون بازرگانی شرکت صنعتی و معدنی گلگهر در گفتوگوی اختصاصی با اقتصادآنلاین به این موضوع اشاره کرد و گفت: در فروردین و اردیبهشت امسال قیمت جهانی سنگ آهن به اوج خود رسید و شرکتهای معدنی میتوانستند مازاد کنسانتره و مخصوصا گندله خود را صادر کنند و درآمد ارزی برای کشور و شرکت خود داشته باشند که به خاطر عوارض و محدودیتهای صادراتی، مجوز صادرات به آنها داده نشد.
شاهمرادی تاکید کرد: پس از قطع برق و محدودیتهایی که از این طریق برای فولادسازان ایجاد شد و توقف تولید را در پی داشت و آمار تولید فولادسازان به شدت کاهشی شد، باعث شد تا کنسانتره و گندله مازاد داشته باشیم که در حال حاضر نه مشتری داخلی دارد و نه دیگر میشود صادرات انجام داد که عدم صادرات دو دلیل اصلی دارد؛ دلیل اول همان بحث محدودیتهای صادراتی است. ثانیا حتی اگر محدودیتها برداشته شود، به خاطر افت شدید قیمت جهانی سنگ آهن دیگر صادرات این محصولات صرفه اقتصادی ندارد.
وی اظهار کرد: درخواست ما از دولت این است که عوارض صادرات کنسانتره و گندله را به طور کامل بردارد تا صادرات کمی به صرفه تر شود چرا که قیمتهای جهانی بسیار پایین آمده است و شرکتها انگیزهای برای صادرات ندارند. شرکت گلگهر و گهرزمین، گندله مازاد بسیاری دارند و اینکه شرکتهای فولادی اعلام میکنند که با کمبود مواد اولیه مواجه هستند، فقط به خاطر این است که بتوانند در بحث قیمت این محصولات کنترل داشته باشند.
شاهمرادی خاطرنشان کرد: انبارهای شرکت گهرزمین و گلگهر، مملو از گندله است و شرکتهای فولادی هیچ تقاضایی برای گندله ما ندارند و این عدم تقاضا بیشتر یه این خاطر است که هم از قبل انبارهایشان را پر کردهاند و هم اینکه تولید فولاد به خاطر قطع برق صنایع کاهش پیدا کرد. بیش از دو میلیون تن گندله در منطقه گلگهر دپو شده است که هیچ متقاضی ندارد.
نظر شما