نزدیک به ۶ ماه از روی کار آمدن دولت سیزدهم میگذرد، ۶ ماه زمان زیادی برای فراموش کردن وعده‌های انتخاباتی نیست، اما با گذشت حدود یک هشتم از دوره ریاست جمهوری رئیسی میتوان گفت زمان کافی برای فهمیدن اولویت‌های دولت در سرمایه گذاری و میزان تعهد به وعده‌های انتخاباتی است. با نگاهی به آمار میتوان گفت تنها بازاری که در این ۶ ماه رنگ صعود را ندید، بازار سرمایه‌ای است که اتفاقا ابراهیم رئیسی در انتخابات نقدهای بسیاری درخصوص وضعیت آشفته و نحوه مدیریت اشتباه آن داشت. در این مدت طلا و سکه حدود ۸ درصد، دلار آزاد و نیمایی به ترتیب ۶ الی ۱۰ درصد سود که البته با توجه به لمس کانال ۳۱ هزار تومانی دلار در بازار آزاد میتوان گفت بازار نوسانی دلار بیشتر از ۶ درصد هم سود داده است، از سوی دیگر نمیتوان از افزایش ۵درصدی قیمت مسکن و بیش از ۲۰ درصدی اجاره‌بها در ۶ ماه گذشته چشم‌پوشی کرد. نرخ سود بین بانکی هم که هر روز رشد میکند و استخوانی لای زخم بازارهای مولد به خصوص بورس میگذارد. در این میان تنها سر بازار سرمایه بی‌کلاه مانده و سرمایه کسانی که به وعده‌های انتخاباتی دل خوش کرده بودند از تورم جامانده و ضرر کرده است.