به گزارش بیداربورس، دو کارشناس بازار سرمایه ضمن سنجش P/ E و کف و سقف شاخص بورس با دلار نیمایی ۲۸۵۰۰ تومانی ، نگاه دستوری سیاست گذار بر بازار را در گفت و گو با دنیای اقتصاد، مورد بررسی قرار دادند.

عیارسنجی محدوده شاخص با دلار فرزین

مهدی سوری: چند وقت گذشته که دلار نیمایی در محدوده ۲۷ تا ۲۸ هزار تومان قرار داشت، کف و سقف شاخص کل بورس به لحاظ P/ E در رقمی بالغ بر ۴. ۱ و ۶۸. ۱ میلیون واحد در نظر گرفته می‌شد. زمانی که ذهنیت‌ها منفی است بازار در کف قیمت و سطوح پایینی از P/ E معامله می‌شود. در مقابل زمانی که دیدگاه‌ها و خوش‌بینی‌ها به سطوح امیدوارکننده نزدیک می‌شود نیز P/ E افزایشی خواهد شد.

اگر نرخ اسکناس آمریکایی با تعدیل همراه نشده بود انتظار می‌رفت شاخص کل بورس در محدوده ذکر شده نوسان داشته باشد. با دلار مذکور در صورتی که شاخص به ارقامی کمتر از ۴. ۱میلیون‌ واحدی ریزش پیدا می‌کرد در واقع فرصتی مناسب برای خرید و حتی در راستای اعتبارگیری محسوب می‌شد. سطح ۴. ۱ میلیون واحدی می‌توانست پرتفوی سرمایه‌گذاران را با حداکثر تعداد سهام همراه کند.

هر اندازه که با این سطح فاصله ایجاد شود سرمایه‌گذار ناگزیر خواهد بود مقداری از تعداد سهام را کاهش دهد،.به طوری که حداکثر بیش از ۲۰ تا ۳۰ درصد در پرتفوی سهام نداشته باشد. بطور کلی باید در محدوده P/ E تاریخی داد و ستد سهام شرکت‌ها در بورس تهران صورت می‌گرفت. زمانی‌که نرخ دلار افزایشی می‌شود با توجه به اینکه حساسیت سودآوری شرکت‌ها در مقیاس دلار بیش از یک‌ درصد است (بین ۲. ۱ تا ۵. ۱ درصد) هر یک درصدی که دلار با افزایش همراه می‌شود، سود مجموع شرکت‌های بورسی بین ۲. ۱ تا ۵. ۱درصد افزایش پیدا خواهد کرد.

به عنوان مثال اکنون که نرخ دلار نیمایی در رقم ۲۸۵۰۰ تومان تعیین شده، می‌توان محدوده ۴۵. ۱ یا ۴۷. ۱ را به عنوان کف در نظر گرفت. این محدوده هیچ‌ گونه نگرانی برای سرمایه‌گذاران نخواهد داشت. چرا که ناحیه P/ E منطقی است. در صورتی که قیمت سهام شرکت‌ها با افزایش قابل‌توجهی همراه شود سرمایه‌گذاران باید متعاقبا اقدام به کاهش حجم پرتفوی کنند. زمانی که بازار شاهد تصمیمات غیرمنطقی از سوی دولت است، طبیعی است که مقداری پایین‌تر از سطوح P/ E نیز حاضر به انجام معاملات باشد. در صورت گذر زمان و ثبات دلار در رقم ۲۸۵۰۰ تومان، می‌توان سقف شاخص را در محدوده ۷. ۱ میلیون واحد در نظر گرفت.

اگر قرار بود دلار نیمایی در رقم ۳۵ هزار تومان تثبیت شود، یقینا کف بنیادی در سطوح بالاتری تشکیل می‌شد. بنابراین رشد اخیر بازار توجیه‌پذیر بود. سرمایه‌ گذاران باید به تعدیلات نرخ دلار و تصمیماتی که در این حوزه اتخاذ می‌شود توجه داشته باشند. به لحاظ روانی نیز موضوعات پیرامون نرخ خوراک پتروشیمی‌ ها و سرنوشت دلار نیمایی مهم‌ترین عواملی هستند که بازار توأم با لایحه بودجه به آنها نیز واکنش نشان می‌دهد.

زمانی که دولت ۳۰ تا ۴۰ درصد بطور سالانه پول چاپ می‌کند و تولید توام با رشد اقتصادی نیز با صفر فاصله چندانی ندارد، قاعدتا ارزش پول ملی سالانه ۳۰ تا ۴۰ درصد باید کاهش پیدا کند. تا وقتی که تورم خارج از ایران به ۱۰ درصد نمی‌رسد سالانه بین ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش قیمت دلار امری طبیعی است. در شرایطی که بین نرخ دلار بازار آزاد و نیمایی فاصله ایجاد می‌شود در نهایت این فاصله از بین خواهد رفت اما برای مدت طولانی پرونده‌های فساد، رانت و مواردی از این قبیل را خواهیم داشت. در روند تاریخی متاسفانه بطور مدام کاهش ارزش پول ملی و افزایش ارز را تجربه خواهیم کرد. با توجه به اینکه شاخص در محدوده ۱.۵۹ میلیون واحدی قرار دارد، نماگر اصلی در ناحیه‌ای معقول است.

بی‌اعتمادی‌ های جدید

احمد اشتیاقی: نگاه دستوری سیاست گذار در برابر موج‌های تورمی منجر به بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران خواهد شد. انتظارات تورمی شکل‌گرفته در بازارهای دارایی مرزهای جدیدی را در نوردید. باید دید سیاست گذار می‌تواند با اجرای دستورالعمل‌های دستوری سبب شیب کاهشی انتظارات تورمی شود یا خیر. در ماه‌های اخیر به‌کرات درمورد اثرات منفی دخالت سیاست گذار در بازار هشدارهایی داده شده اما به‌رغم این موضوع بازهم بانک مرکزی تصمیم گرفته از طریق کنترل قیمت دلار، جلوی شتاب قیمتی بازار مذکور را بگیرد.

در این میان باید دید شاخص قیمت دلار در بازار آزاد آیا توانایی پایین آمدن از سطح روانی ۴۰ هزار تومان را دارد یا نه. این موضوع از آن جهت مهم است که بسیاری از مردم به دلیل چشم‌انداز تورمی و درجهت حفظ دارایی‌های ریالی در برابر موج‌های تورمی به سمت بازار سهام چراغ سبز نشان دادند اما نگاه دستوری سیاست گذار در مورد نرخ دلار می‌تواند بی‌اعتمادی‌های جدیدی را ایجاد کند.