به گزارش بیدار بورس از دنیای اقتصاد، مریم محبی در مورد اوضاع روزهای اخیر بازار سهام که با رشد همه متغیرهای مهم همراه شده با انتشار مطلبی با عنوان "استقبال یا فرار؟ " اعلام کرد: ورود مستمر نقدینگی به بازار سرمایه اگر چه در حجم قابلتوجهی است اما توسط افراد مختلفی صورت می گیرد که ترجیح به ورود به سهمهای کوچکتر، اثر در روند سهم، کسب سود و خروج از سهم دارند.
به نظر میرسد این پولها با هدف نوسانگیری کوتاهمدت و شناسایی سودهای اندک از سهام کوچک وارد بازار میشود و به صورت داغ در بازار میماند. این درحالی است که سهام بزرگ و بنیادی قابلیت نقدشوندگی بیشتری دارند. بنابراین دوگانگی در روند سرمایهگذاری در بازار سرمایه وجود دارد.
اول اینکه بخش زیادی از نقدینگی وارده به سمت سهام کوچک و با هدف گرفتن نوسان جذب میشود. دوم اینکه سهام بزرگ و بنیادی و شاخصساز مورد اقبال چندانی قرار نمیگیرند.
این دوگانگی نشان میدهد اگرچه پول به سمت بازار سرمایه میآید اما همچنان ترسی وجود دارد که مانع حضور ماندگار در بازار سرمایه است. بنابراین رشد بیشتر شاخص هموزن نسبت به شاخص کل به این معنا است که مردم برنامه حضور کوتاهمدت و نوسانگیری در بازار سرمایه دارند.
اما اعتماد نهایی به بازار سرمایه چه زمانی برمیگردد؟ ورود پول به بازار سرمایه به معنای برگشت اعتماد است ولی اعتماد باید ماندگار باشد و زمانی ماندگار میشود که بازار سهام بتواند روند طبیعی را طی کند. به دلیل بیثباتی اقتصاد، رفتارهای بازارهای مختلف از جمله بازار سرمایه دستوری و غیر منطقی است.
این عدم ثبات در هر بازاری به نحوی دیده می شود. بازار خودرو شاهد منفی شدن بهرغم استیضاح وزیر و بازار مسکن افزایش قیمتها را بهرغم کاهش حجم معاملات نشان می دهد. بطور کلی وضعیت اقتصادی از دید مردم باثبات نیست و برای همین سرمایه را به سمت بازاری میآورند که سود کوتاهمدت نصیب و فرار کنند. این موضوع در بازار سرمایه بصورت عدمتقارن بین رشد شاخصهای مختلف دیده می شود. بنابراین همچنان ریسک قانونگذار در بازار سرمایه وجود دارد.
در این میان بهترین کاری که دولت میتواند انجام دهد این است که نشان دهد در تلاش است بازار سرمایه را از شرایط فعلی نجات دهد. یعنی با عدم مداخلات دستوری اجازه دهد بازار به سمت و سوی واقعی برود. اگر اجازه دهند بازار سرمایه روند واقعی را طی کند بورس ظرفیت جذب و نگهداشت سرمایه را دارد.
در شرایط عادی استقبال از سهام کوچک و متوسط اتفاق مطلوبی است به شرط اینکه این سرمایهها در این سهام ماندگار شوند و ورود آنها با هدف نوسانگیری نباشد اما به گواه آمار اینگونه نیست. اگر تمام شاخصها با نسبت معقولی رشد کنند، نشان میدهد پول بصورت عادلانه در بازار تقسیم میشود اما وقتی پول به سمت خاصی میرود باید دید جذابیت آن سمت چیست.
در وضعیت فعلی جذابیت سهام کوچک و متوسط در این است که پول وارد این گروه شود و با شناسایی سودی اندک، خارج شود.
نظر شما