به گزارش بیداربورس، امیررضا اعلاباف با اشاره به فرصت درجه ارزندگی سهام و با انتشار مطلبی با عنوان "فشار بر فنر رشد بازارها بیشتر میشود؟" در دنیای اقتصاد، اعلام کرد: بازار سرمایه در کنار رقبا و جایگزین ها تحتتاثیر زنجیرهای از عوامل از کمپین سیاست انقباضی سیاست گذار پولی گرفته تا سیاست گذاری مالی، شرایط بازارهای جهانی، بازار ارز و سیاستهای داخلی در رکود فرسایشی بسر میبرد. بهطوریکه میانگین ۳۰ روزه ارزش روزانه معاملات خرد به کمتر از ۴ هزار میلیارد تومان رسیده و این موضوع برای سرمایهگذاران در قالب دشواری در انجام معاملات حجیم و افزایش اسپرد bid-ask محسوس و قابل توجه است.
در این میان درجه ارزندگی سهام و افزایش جذاب یا حاشیه ایمن موجود میان ارزش بازار و ارزش منصفانه سهام شرکتها فرصت دیده میشود. ضریب نسبت قیمت به سود آینده نگر کل بازار ( PEG ) طبق برآورد اجماع تحلیلگران به کمتر از ۶ مرتبه رسیده که در مقایسه با متوسطهای تاریخی سطح پایینی محسوب میشود.
**مقایسه نرخ بهره بدونریسک رسمی و غیررسمی
یکی از موارد مورد بحث فعالان، مقایسه نرخ بهره بدونریسک رسمی و غیررسمی از جمله نرخ بهره طرحهای تامین مالی جمعی که بعضا به حدود ۴۰ درصد سالانه نیز میرسد با ضرایب ارزشگذاری بازار است اما این مقایسه از اساس ناقص بوده و صحیح نیست. با وجود قرار گرفتن P/E اسمی این طرحها بطور مثال در حدود ۳ مرتبه اما نکته در نسبت مهم PEG است.
بطور مثال PEG شرکتی با ضریب PE مثلا ۵ مرتبه حدود ۰.۱۲۵ واحد با فرض رشد سالانه ۴۰ درصد سود خالص که در حدود تورم است ولی PEG پروژهها همان ۳ مرتبه باقیمیماند که اختلاف بسیاری با سرمایهگذاری در سهام دارد که طبیعتا بخشی از این اختلاف توسط انحراف معیار توجیه میشود.
**تفسیری غیر منطقی
این طرحها سرمایهگذاری کمترین واریانس با نرخ بهره واقعی منفی با وجود سودهای اسمی بالا هستند و قاعدتا اختلاف موجود با اوراق دولتی ناشی از ریسک نکول، ساختار ریسک نرخ بهره و ریسک عدمنقدشوندگی است که میتوان از آن بهعنوان صرف ریسک نقدشوندگی ذکر کرد و هیچگاه منطقی نیست اینها را بهعنوان سطح نرخ بازده بدونریسک لحاظ کرد.
مقایسه نرخ بهره با ضریب P/E صحیح نیست و حتی با فرض G یا نرخ رشد صفر درصدی باز هم باید نرخ بهره را با نسبت بازده نقدی مقایسه کرد و نه ضریب P/E که در اینصورت میتوان نرخ بازده نقدی و ضریب PD سهام را نیز برای مقایسه منصفانه بر اساس انحراف معیار یا بتا تعدیل کرد و به معیار بازده نقدی تعدیلشده بر اساس ریسک دستیافت تا تصویر بهتری را ارائهدهد. مقایسه ساده و سطحی معکوس نرخ بهره بدونریسک با ضریب P/E سهام اصولا کار چندان حرفهای نیست.
**سیاست تثبیتی
بخش سیاست گذاری پولی و عملیات بازار باز نیز هفته قبل مجددا مقداری بهبود داشت و شاخص ویژه محاسبهشده به حدود ۰.۸۸ واحد رسید که بالاترین عدد از دو هفته پیش بوده و رشد مختصری را نشان میدهد که عمدتا دلیل آن افزایش نسبت درخواستهای پاسخ دادهشده توسط بانکمرکزی در سامانه بینبانکی است،
همچنان روند جذب منابع از بازار بینبانکی ادامه دارد. با توجه به کاهش ۶ درصدی مبلغ درخواستهای ارسالشده توسط بانکها و عدمنیاز به اعتبارگیری قاعدهمند نرخ بهره بینبانکی با کاهش جزئی به ۲۳.۶ درصد رسید و سیاست گذار در این مرحله نظر به تثبیت دارد.
**افزایش فشار در بازار ارز و دلار
در مجموع هفته قبل ۵۶۰ میلیارد تومان جذب منابع صورت گرفت و تراز از ابتدای سال به مثبت ۳۲۰۰ میلیارد کاهش داشت. باید منتظر انتشار گزارش عملکرد این هفته بانکمرکزی برای ادامه مسیر بود.
کسری تراز تجاری (خالص صادرات) نیز در حال تعمیق و افزایش است. بهطوریکه در بازه ۸ ماه سال این عدد به کسری ۱۰ میلیارد دلار رسیده که با احتساب صادرات ۲۰ میلیارد دلاری نفت در مجموع عدد مثبت ۱۰ میلیارد دلار ثبت شده که میتواند در صورت عدم تداوم صادرات نفت در سطوح فعلی منجر به افزایش فشار در بازار ارز و رشد نرخ دلار شود.
طبق گزارش مرکز آمار نرخ تورم ماهانه در آبان به ۲.۲ درصد رسیده که نسبت به ماه گذشته یک دهم درصد کاهش یافت. شاخص قیمت مصرفکننده خانوارها هم به ۲۱۰.۹ رسید که نسبت به ماه قبل ۲.۲ درصد افزایش، نسبت به ماه مشابه سال قبل ۳۹.۲ درصد افزایش و در ۱۲ماهه منتهی به ماهجاری نسبت به دوره مشابه سال قبل، ۴۴.۹ درصد افزایش داشت که با وجود کاهش قابلتوجه از ابتدای سال همچنان در سطح افسارگسیخته باقیمانده و با توجه به ثبات نرخ ارز و شدت سیاستهای انقباضی بانکمرکزی، نگرانیهایی را بابت فشردهشدن فنر بازارها ایجاد میکند.
نظر شما