به گزارش بیداربورس به نقل از ایسنا، رویدادهای ژئوپلیتیکی، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان را ناچار کرد تغییرات قابل توجهی در جریان تجارت نفت در سراسر جهان صورت دهند. به عنوان مثال نفت روسیه که معمولا به اروپا می رفت، به بازارهای جدیدی در آسیا تغییر جریان پیدا کرد. اروپا نیز ناچار شد منابع جدید برای تامین نفت پیدا کند که  زمان حمل طولانی‌تر و هزینه‌های بالاتری داشتند.

وب‌سایت اینوستینگ در گزارشی شش درسی که بازار نفت در سال ۲۰۲۲ آموخت را مورد بررسی قرار داد:

۱- تجدیدپذیرها نمی‌توانند جای سوخت‌های فسیلی را بگیرند

اروپا پس از اینکه تصمیم گرفت خرید گاز طبیعی و نفت خام روسیه را متوقف کند، با کمبود شدید برق روبرو شد. با ادامه این بحران، افراد بیشتری به این حقیقت واقف می‌شوند که نیروی خورشیدی و بادی نمی‌تواند منبع‌های قابل اتکا برای تولید برق باشد. سوالی که برای سال ۲۰۲۳ وجود دارد این است که آیا سیاستگذارانی که خواهان افزایش تولید انرژی تجدید پذیر هستند، به اشتباه برنامه‌های گذار انرژی خود اهمیتی می‌دهند یا به آن واقف شده و این خطاها را اصلاح می‌کنند تا تضمین کنند مصرف کنندگان به منابع مقرون به صرفه و قابل اتکاء برق و گرمایش، دسترسی خواهند داشت.

۲- عربستان سعودی به نجات بازار نخواهد آمد

با وجود فشار شدید آمریکا، عربستان سعودی حاضر نشد تولید نفت را برای پایین بردن قیمت‌ها، افزایش دهد. این درسی برای معامله‌گران است که می‌توان انتظار داشت عربستان سعودی، منافع خود و نه منافع آمریکا را پیگیری کند. پس از سال‌های زیادی که قیمت نفت پایین ماند، عربستان سعودی و شرکایش در گروه اوپک پلاس، از بالا نگه داشتن قیمتها سود برده اند. این تولیدکنندگان با محدود کردن تولید، حتی اگر برای سیاست گذاران و مصرف کنندگان آمریکایی نامطلوب باشند، به این کار مبادرت کردند.

۳- اوپک نمی‌تواند به کمک بازار بیاید

پایین ماندن قیمت‌های نفت برای سال‌های متمادی، به تولیدکنندگان اوپک پلاس ضربه زد و بسیاری از آنها، کاهش قابل توجه ظرفیت تولید را تجربه می‌کنند. اکثر تولیدکنندگان نمی‌توانند  طبق سهمیه اختصاص یافته، نفت تولید کنند و بنابراین سهمیه‌های تعیین شده برای اعضای این گروه، منعکس کننده میزان نفتی که اوپک پلاس می‌تواند به بازار عرضه کند، نیست. این به معنای آن است که به جز عراق، عربستان سعودی و امارات متحده عربی، تولید کنندگان اوپک پلاس قادر نیستند تولیدشان را برای پایین بردن قیمت‌ها، افزایش دهند. همچنین به معنای آن است که هنگامی که اوپک پلاس، سهمیه تولید را کاهش یا افزایش می‌دهد، تنها بخشی از حجم تصویب شده از بازار نفت حذف خواهد شد یا وارد بازار می‌شود.

۴- آمریکا تولیدکننده موازنه‌ساز نیست

تولیدکنندگان نفت آمریکا دیگر قادر نیستند رشد تولید را به هر قیمتی دنبال کنند. تولید این کشور اکنون در مقایسه با سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، زمان بیشتری طول می کشد تا افزایش پیدا کند. صنعت نفت آمریکا هرگز یک تولیدکننده موازنه‌ساز در بازار نفت جهانی نبود زیرا صنعت نفت این کشور یکپارچه نیست و به شکل متحد عمل نمی‌کند اما در سال ۲۰۲۲، تولیدکنندگان نفت آمریکا واکنش کندی که قیمتهای بالای نفت داشتند. با وجود این که قیمت نفت در طول بهار و تابستان سه رقمی بود، تولید نفت آمریکا، تا اوت به ۱۱.۹۸ میلیون بشکه در روز نرسید. معامله‌گران از این پس، باید رشد تولید کندتر صنعت نفت شیل آمریکا را انتظار داشته باشند.

۵- تقاضای چین برای نفت حیاتی است

 تقاضای اقتصادهای سراسر جهان برای نفت به سطح پیش از پاندمی کووید-۱۹ بهبود یافت اما چین به سیاست‌ کووید صفر خود پایبند ماند. این امر مانع از آن شد که تقاضای جهانی در سال ۲۰۲۲ از میزان عرضه فراتر رود. با وجود این که چین اکنون سیاست مذکور را تسهیل کرده است، معامله‌گران نباید انتظار داشته باشند تقاضای چین برای نفت به یکباره به سطح پیش از پاندمی بازگردد. اقتصاد چین و تقاضای این کشور برای نفت توسط حزب کمونیسم چین کنترل می‌شود و الگوهای مشابهی که در نقاط دیگر وجود دارد را دنبال نمی‌کند.

۶- اقتصادهای در حال توسعه، نفت روسیه را می‌خواهند

اروپا و آمریکا تلاش کردند با تحریم‌ها و مکانیزم سقف قیمت، درآمد نفتی روسیه را محدود کنند. این سیاست‌ها، باعث تغییر جریان تجارت نفت در بازار جهانی شد اما مانع از دسترسی روسیه به بازارهای جدید نشد. نفت روسیه که سابق بر این به اروپا می‌رفت، اکنون به هند سرازیر شده که بازار کاملا جدیدی برای روسیه است. چین هم خرید نفت روسیه را افزایش داده است. اروپا اکنون نفت بیشتری از خاورمیانه خریداری می‌کند. حتی اگر اروپا و روسیه مسائل فی‌مابین را حل کرده و تجارت نفت خود را از سر بگیرند، نفت روسیه احتمالا همچنان به هند و بازارهای جدید دیگر خواهد رفت. معامله‌گران باید توجه داشته باشند که جریان تجارت نفت ،بسیار سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رفت تغییر کرده و دوره اختلال در بازار نسبتا کوتاه بود.